Aurélie Guignies
Voor zolang ik het me kan herinneren, ben ik gefascineerd door de mens en zijn relaties.
​
Wat is graag zien?
Hoe toon je dit?
Hoe ziet een goede relatie eruit?
Wie bepaalt wat "goed" is?
Het zijn vragen die me van kleins af aan boeien.
​
De drang om niet alleen de relaties rondom mij maar ook mezelf en mijn relaties beter te snappen, heeft de goesting doen groeien om me hierin te verdiepen.
​
​
​
Mijn verdiepingsreis begon met een bachelor Orthopedagogie. Na enkele jaren in een leefgroepwerking gewerkt te hebben met jongeren met gedrags- en/of hechtingsproblematieken, bleek dit enkel een tussenstop te zijn.
​
De reis ging verder met een Counseloropleiding in Gezins- en Contextbegeleiding aan het VSPW in Gent. In deze opleiding nam ik een eerste duik in het contextueel gedachtengoed.Hierin vond ik verschillende antwoorden op de vragen over de werking van relaties. Voldoende om van start te gaan met een eigen praktijk in 2017.
​
Het zal geen verrassing zijn dat ik vervolgens koos om me helemaal te gaan onderdompelen in dit contextuele bad. Van dit bad ben ik momenteel volop aan het genieten, als psychotherapeut in opleiding. Al vermoed ik dat dit Postgraduaat Contextuele Therapie aan de Arteveldehogeschool niet mijn eindbestemming zal zijn.
De inzichten die ik uit het contextueel denkkader verzameld heb, hebben me doen groeien. Door zicht te krijgen op de invloed van het gezin waarin ik opgegroeid ben, ben ik gegroeid als persoon. Hierdoor ervaar ik meer vrijheid in relaties en sta ik er ook steviger in. Een ervaring die ik meeneem in de begeleidingen die ik doe.
​
Wat je tussen de lijnen leest, klopt. Ook ik heb moeilijkheden (gehad) in relaties.
Bij de mensen dicht rondom me, komt de pijn het snelst.
Bij belangrijke afwezigen gaat de pijn het diepst.
​
Als er iets is wat ervaring en opleiding me geleerd hebben, dan is het wel dat écht ieder huisje een kruisje heeft.
Dat is oké.
Dat hoort bij het leven.
Dat helpt je groeien.
​
Groeien deed ik recent nog, toen ik moeder werd van een knappe dochter. Samen met deze groei kwam er een extra dimensie bij mijn oorspronkelijke vraagstukken.
​
Wat is graag zien?
Op welke manier toon je dit/wil je dit tonen aan je kind?
Wanneer ben je een goede ouder?
Wie bepaalt dit?
Wat met je partner, hoe blijf je die graag genoeg zien?
​
Zoals het leven, sta ook ik niet stil. Zowel ik als mijn relaties blijven in beweging.
​
Net zoals dat bij jou het geval is.
Ook jij zal op relationele vraagstukken botsen.
En dan zoek ik graag, samen met jou.
​